De ontmoeting van twee werelden speelde zich af op De Toekomst tussen Brian Brobbey, de voetballer, en Tessa Sparreboom, de veelbelovende schrijver.
Een paar nummers geleden schreef Tessa over haar vader, rij-examinator, die Brobbey ‘in de wagen’ had gehad, zonder te weten wie hij was. Daar kwamen de kinderen pas na een paar jaar achter want zoveel indruk had de ontmoeting ook niet gemaakt op de examinator. Het moest een van de onderdelen van het gesprek worden. Helaas wist Brobbey zich het examen nauwelijks te herinneren. Daar zaten ze dan, de schrijver en de voetballer. Sparreboom is er goed in geslaagd de wederzijdse wanhoop te schetsen. Haar observerende stijl werkt hier subliem. Het is onmogelijk om niet de humor te zien in de tegenpolen die allebei hun best doen om aardig te blijven voor elkaar. ‘Brian is lief.’ Chris Kijne van ‘Het Oog’ schreef een indrukwekkende ode aan een overleden teamgenoot bij AMVJ, de verzinnebeelding van de mensen die we allemaal wel kennen in het voetbal, degene die alles regelt, zonder wie er nooit een bal opgepompt zou zijn. Merel de Vries had zich voorgenomen om de eerste keer dat haar kinderen naar een wedstrijd van Ajax gingen, te boekstaven voor de eeuwigheid. Dat ze ons ervan deelgenoot
wilde maken, is een win-winsituatie: de lezer wordt deelgenoot van de ontroering van de moeder en erin meegesleept.