In “Björn”, de biografie van Björn Kuipers valt te lezen dat zijn Jumbo-filiaal verkozen is tot supermarkt van het jaar. Daarnaast schijnt hij een onweerstaanbare aantrekkingskracht op vrouwen te hebben. Een casanova met een fluit. Ik ben geïnteresseerd in eender welke futiliteit over iedere middelmatige voetballer, , met name als het over vrouwen gaat, maar dit boek zal ik niet lezen.
Dat is niet omdat ik het werk van scheidsrechters niet waardeer. Integendeel, ze verrichten mooi en nuttig werk, net als artsen, journalisten en schoonmakers. Maar op verhalen over hun amoureuze avonturen zit ik evenmin te wachten.
Dat Nederlanders, in hun wanhopige zoektocht naar helden om te vereren, zijn uitgekomen bij een scheidsrechter, zegt veel over de staat van ons voetbal. Wanneer onze voetballers weer beter gaan presteren, zal de biografie van Kuipers uit de schappen worden verdreven. Ik vrees voor Björn dat het dan ook afgelopen is met de overdadige aandacht van vrouwen.
Lezerspost van Jilles Eijking
