11 juli 2016
Die finale was een echte chas patate, die gasten liepen echt op hun binnenblad te linkeballen. Had er natuurlijk ook mee te maken dat de enige klasbak van het veld al na 23 minuten met de brancard weggedragen moest worden. Moest het halve peloton doorstoempen en was de andere helft bezig met een wandeletappe. Het wachten was tot ze er iemand af konden pieren door er een snok aan te geven. Er dreigde er een paar vanaf te waaien maar die bleven toch aan het elastiek. In gestrekte draf vlogen ze op de 90 minuten af. Eder met zijn klapkuiten peurt er een sprint uit, geeft er een klap op en het is 1-0. Vervolgens zijn het kikkers in een kruiwagen die op het rooster liggen. Het spel is op de wagen en ik geef het je te doen, zie die gasten maar eens in te lopen. Ze zullen zich het snot voor de ogen moeten lopen en moeten harken op het buitenblad. Dan kan je honderd keer Frankrijk heten maar dan heb je hele vette pech. De tour wacht op niemand. Rond deze periode haal ik alles door elkaar en het is goed dat het EK is afgelopen, kan ik weer gewoon naar de tour kijken zonder na te denken.
Lezerspost van Richard Rotteveel
