Ongewild bleken we ineens een common denominator in dit nummer te hebben. Een onderwerp dat in een aantal verhalen maar terugkwam. Ouder worden. Michel Doodeman schreef over Andy Carroll, ooit gekocht door Liverpool toen hij de dertig nog niet gepasseerd was. Het miljoenenbedrag dat met zijn transfer gemoeid was, wel. Job van der Zon, ons aanbevolen door Frank Heinen dus goed, bezocht in de binnenlanden van Brazilië de vroegere PSV-spits Robert. ‘Een voormalig Braziliaans voetballer die bij voorkeur als invaller speelde,’ lazen we. Maar er stond aanvaller. Ook goed. Hajo de Boer beschreef een voetballoopbaan die pas bij veertig plus een beetje glans begon te krijgen. Hij beschrijft een documentaire genaamd Laatbloeiers. Kees van Unen en Jarl van der Ploeg, Het Parool en de Volkskrant, trokken eropuit om hun eigen leeftijd te bevechten. In Genua gingen ze naar Balotelli kijken, ook een voetballer die bezig is zich neer te leggen bij het onvermijdelijke. De schrijvers zagen een slechte wedstrijd maar vonden soelaas bij een invalbeurt van de legende. En Jaap van de Venis, hoofdredacteur van De Speld Sport, vond een 58-jarige topscorer op Tonga. Wij waren niet verbaasd over de successen der ouderen. Zelf zijn we ook niet ontzettend jong, maar wijsheid, talenten en kracht groeien met de jaren. Levensles.